Geheime dame

(biografie, 1992)

Maarten 't Hart over Geheime Dame: 'Op een avond kreeg Mensje van Keulen bezoek van een blonde dame. Al snel zag ze dat ik het was, maar dan als Maartje 't Hart. Zodra ze over de eerste schrik heen was, raakte zij geïnteresseerd in het verschijnsel dat een man graag af en toe als vrouw wil optreden. Aanvankelijk wilde zij er een kort artikel over schrijven. Vervolgens dacht zij aan een klein boekje. Uiteindelijk is het een lichtvoetig, geestig, uitermate onderhoudend boek geworden over haar belevenissen met mij als dame. Met mij gaat ze nar Frans Molenaar waar mij een haute-couturepakje wordt aangemeten. Samen bezoeken wij een pruikenmaker, aan aantal literaire bijeenkomsten, de stad van mijn jeugd. Zonder te psychologiseren, zonder gebruik te maken van het loodzware jargon ('genderidentiteist') dat psychiaters voor deze verlangens reserveren, geeft zij, nauwkeurig observerend, en gebruik makend van een geraffineerde interviewtechniek, een haarscherp beeld van de raadselachtige verlangens van een schrijver die er af en toe naar hunkert om een vrouw te mogen zijn.'
- Maarten 't Hart.

Enkele citaten uit de recensies:

Het treft dat Geheime dame opvallend goed geschreven is, met fantastisch droogkomische dialogen: onvoorstelbaar dat een signeersessie, of een literaire lezing op het land elders zó onnavolgbaar absurd, in 'Winnie-the-Pooh-stijl', opgeschreven is. Het krankzinnigst is het bezoek aan de haarwerkenfirma in Rotterdam, een prachtige reprise op de griezelreportage uit De lach van Schreck
. - Diny Schouten in Vrij Nederland

Geheime dame is in een Angelsaksiche traditie geschreven, een 'inside-story'. Zoals ze dat in Amerika nogal eens luidruchtig noemen. Maar op niveau. Zoals Norman Mailer in The Fight een gevecht van Mohammed Ali van dichtbij meemaakte [...] Geheime dame is in zijn soort een meesterwerk. Goed geschreven en onthullend, zoals het een betere 'inside-story' betaamt.
- Matthijs van Nieuwkerk in Het Parool

[een fragment uit Geheime dame]