Tommie Station
(1985. Met illustraties van Willem van Malsen. Zilveren griffel
1986. Vanaf ongeveer 9 jaar)
Eef is de aardigste machinist die je maar kunt tegenkomen, maar mevrouw
Bokker, de baas van de stationsrestauratie, is zo'n vreselijk mens dat
je haar beter nóóit tegen het lijf kunt lopen. En Bokker,
haar man, is geen haartje beter. Bokker is conducteur, maar omdat hij
gek is op geld en sterke drank, hangt hij liever in de buurt van de
restauratie rond. Samen met mevrouw Bokker bakt hij smerige kroketten
voor de klanten en verder zorgen ze voor veel heibel en geschreeuw.
Op een dag vindt Eef op het perron een sporttas, en in die tas een jongetje.
Hij noemt het jongetje Tommie Station. Vanaf het eerste ogenblik zijn
ze onafscheidelijk en maken ze een hoop plezier. Dat is lang niet altijd
eenvoudig, want mevrouw Bokker verzint de gemeenste plannetjes om Tommie
uit de weg te ruimen. En de gluiperige Bokker zit ook niet stil.
Na tal van dwaze toestanden voeren Bokkers duistere praktijken tot een
avontuur dat Tommies grote geheim zal worden.
Hieronder staan een paar stukjes waarin andere mensen vertellen wat ze van het boek vonden:
Voor onbekommerde lezers is het een spannend en dwaas boek dat hier
en daar herinneringen oproept aan Roald Dahl. (…) Wie intenser
leest, kan zich vermaken met talloze onverwachte wendingen en taalgrappen.
- PZC
Deze auteur neemt je mee al met de geniale eerste zin: 'Vroeger, maar
dan nog eerder, bestonden er geen treinen'. Na zo'n opening kan een
verhaal, dat ook nog over treinen gaat, niet meer stuk. (…) Het
woordgebruik in dit boek is weldadig gevariëerd; de woordenschat
groot. Zo kookt mevrouw Bokker keiharde eieren (voor een slecht doel)
terwijl haar man toch zo hield van 'snottige' eieren. (…) Een boek
vol dubbele bodems, het fonkelt van taal: de spanning is te snijden.
(…) Voor alle leeftijden.
- Gertie Evenhuis in De Volkskrant